top of page

::


Recentelijk is er een populair boek uitgekomen over Human Design en gezondheid, voeding, PHS (Primary Health System).


Ik heb het besteld en dezelfde dag uitgelezen, net als een groot deel van Nederland.


Klanten, vrienden en kennissen hebben het gekocht. Mensen die net bezig zijn met het experimenteren met hun blauwdruk of daar zelfs niet mee bezig zijn.


Ik voel bezorgdheid over de groep mensen die dit als nieuwe mentale regels toepast en zichzelf zo veel lichamelijke schade doet.


Why am I getting my panties in a bunch?

Ra Uru Hu (de grondlegger van Human Design) adviseerde mensen pas na één cyclus van deconditionering (7 jaar!) een PHS reading te doen. Voor die tijd is het nog bijna onmogelijk om er niet puur als mentaal construct mee aan de haal te gaan, waardoor veel gezondheidsschade kan ontstaan. Het is wat mij betreft nog belangrijker dat hij herhaaldelijk aangeeft dat je verteringstype zich haast vanzelf aandient, als je lang genoeg in je experiment bent/je strategie volgt en autoriteit eert. Ook noemt hij specifiek een reading - geen boek - omdat er dan getoetst kan worden of de informatie landt en je het correct oppikt.


In case you did not know PHS is dan ook een PhD-level 4 jaar durende opleiding. Iets wat mijn inziens niet praktisch zelfstandig toepasbaar is in minder dan 180 blz.


Iedere keer dat ik eigenwijs eerder in PHS wilde duiken levert het me onvoorstelbaar veel extra kopzorgen op. Het woord zegt het al: mentale zorgen, een nieuw hamster wiel voor de mind. Niet-zelf woorden.

De mind wordt luider, waardoor ik uit de verbinding met mijn lichaam ga. Dit klinkt als: "Je hebt verteringstype 'direct licht' dus je hoort nu geen trek te hebben/niet te eten/geen masterclass o.i.d. te volgen, want het schemert al, dan kun je het niet verteren"


Niet de bedoeling. Niet van mij én mijns inziens niet van Human Design.


Dus ik laat het. En af en toe word ik compleet verrast met een ervaring die helemaal in lijn is met mijn verteringstype. Huh, cool.


Ik landde wonderbaarlijk op een podcast van Sam Zagar die exact de spijker op de kop sloeg. Haar woorden zijn helder en krachtig genoeg om ze te quoten. Ik laat de woorden hier voor iedereen die dit boek leest en nog gaat lezen.


 

"When people don't understand their bodies, their authority and they think that Human Design is another way for them to mentally understand how to feed themselves (...)" "Determination is not a place you belong in the beginning of Design.


Having all that information (...) didn't help me be in contact with my authority. If I don't know how my body says 'yes' or 'no' than I don't have anything that helps me discern wether or not I should be consuming the thing. The first step of learning how to feed yourself according to design actually does not live in your determination. It lives in wether or not you are someone that can make decisions as yourself.

When you can make a decision as yourself it's going to make it a lot easier to determine 'when' and 'how' and 'what' to eat."

- Sam Zagar (A New Narrative: Disordered Determination)

Recente blogposts

Alles weergeven
bottom of page